Menu Zamknij

Jeszcze o Sedlaczkach – historia nieskończona?

Akt chrztu Erwina Sedlaczka

Jak wiadomo z ksiąg kościoła pw. śś. Apostołów Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach, młodszy syn Heinricha i Ottilie Sedlaczków urodził się 15 sierpnia 1871 roku. Chrzest, na którym nadano mu imiona Erwin Otto Dagobert Willibald, odbył się 26 sierpnia 1871 roku. Chłopiec nie poznał więc nigdy założyciela rodzinnej firmy, swego pradziadka Johanna, który zmarł 20 lat przed jego urodzeniem

Trudno jest powiedzieć coś pewnego na temat podstawowej edukacji, którą rodzice zapewnili Erwinowi, gdyż dokumenty na ten temat nie są znane. Przypuszczalnie uczył się w szkole elementarnej dla chłopców, mieszczącej się wówczas w budynku nr 14 przy obecnej ulicy Gliwickiej. On sam napisał na ostatniej stronie swej wydanej drukiem pracy doktorskiej, że już jako ośmioletni chłopiec podjął naukę w gimnazjum realnym w rodzinnym mieście. W sprawozdaniu z roku szkolnego 1881/1882 pierwszy dyrektor gimnazjum, doktor Paul Wossidlo, wymienił imię i nazwisko chłopca. Otóż, w dniu 31 marca 1882 roku odbyła się uroczystość szkolna, podczas której wystąpił Erwin. W tamtych czasach chłopcy na Śląsku rozpoczynali naukę w wieku siedmiu lat. Wydaje się, że Erwin jako szczególnie zdolny uczeń osiągający doskonałe wyniki, został przyjęty do gimnazjum dużo wcześniej niż większość jego rówieśników. Jak sam podał, uczył się również w gimnazjum realnym w Nysie. Maturę zdał w 1891 roku.
Na uniwersytetach we Wrocławiu i Berlinie przez dziewięć semestrów Erwin zgłębiał mineralogię, filozofię, fizykę i chemię. Po ukończeniu studiów przygotował dysertację wydaną drukiem w 1895 roku. W dniu 10 sierpnia 1895 roku przystąpił do publicznej obrony pracy doktorskiej na wydziale filozoficznym berlińskiego Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma. Na karcie tytułowej pracy pt: „Einige Derivate des Methylhydrazins” („Niektóre pochodne metylohydrazyny”) widniało nazwisko autora: Erwin Sedlaczek aus Tarnowitz, a na pierwszej stronie krótki zapis: „Jako wyraz wdzięczności swojej drogiej matce dedykuje autor”. Na ostatniej stronie doktorant napisał w języku łacińskim: „Natus sum Ervinus Sedlaczek in Silisiae urbe Tarnovitz die XV mensis Augusti anni MDCCCLXXI patre Henrico, quem mortum esse valde lugeo, matre Ottilia e gente Böhm, quam vivam magnopere veneror…” („Ja, Erwin Sedlaczek, urodziłem się w śląskim mieście Tarnowitz 15 sierpnia 1871 roku, jako syn Henryka, którego śmierć bardzo opłakuję, oraz matki Ottylii z rodziny Böhm, którą cenię żywo…”). Załączył również kilka słów największego podziękowania swym nauczycielom uniwersyteckim, którymi byli „…najwybitniejsi, najsłynniejsi, najbardziej szanowani ludzie…” z Wrocławia i Berlina. Kilka dni po obronie pracy świeżo upieczony doktor filozofii skończył 24 lata (15 sierpnia 1895 roku); tytuł naukowy stał się jakby prezentem urodzinowym uczynionym samemu sobie i ukochanej matce.
Zamieszkał w Berlinie, a w dniu 17 lipca 1928 roku ożenił się. Jego wybranką została trzydziestosześcioletnia Minna Elisabeth z domu Bengsch, młodsza od swego małżonka o prawie 21 lat. Urodziła się 1 marca 1892 roku we Frankfurcie nad Odrą. Inne, bardziej szczegółowe informacje o niej, nie są do tej pory znane.
Państwo Sedlaczkowie mieszkali w Berlinie Wilmersdorf zaledwie przez pięć lat, bowiem Minna zmarła z nieznanej nam przyczyny dnia 21 sierpnia1933 roku. W tymże roku nazwisko Erwina figurowało w książce adresowej przy ul. Babelsbergstr. 7. On sam przeżył małżonkę o dwanaście lat. Z dokumentów wynika, że architekt Franz Hildebrandt, zamieszkały w Berlinie, zgłosił urzędnikowi miejskiemu w dniu 21 stycznia 1945 roku zgon Erwina Ottona Dagoberta Sedlaczka, doktora filozofii, starszego radcy rządowego w stanie spoczynku (Oberregierungsrat außer Diensten). Śmierć nastąpiła w sobotę, 20 stycznia 1945 roku, o godzinie 7:30 rano na skutek „paraliżu serca“ (Herzlämung). Zmarły, urodzony i ochrzczony w Tarnowskich Górach, był katolikiem i wdowcem.
W przeciwieństwie do swego starszego brata Hugona, Erwin nie zajmował się zawodowo kupiectwem. Jednak dom nr 1 przy Rynku, nabyty w 1805 roku od Erdmanna von Donnersmarcka przez ich przodka, Johanna, do dzisiaj kojarzy się z noszonym przez nich obu nazwiskiem Sedlaczek.
Alicja Kosiba-Lesiak
Gabi Krecht-Górny

Montes nr 127