Fryderyk Wilhelm (IV) Hohenzollern (1795-1861)
Książę-następca tronu, później ostatni król Prus przed zjednoczeniem Niemiec
Był najstarszym synem pruskiego króla Fryderyka Wilhelma III.
Cechowały go szerokie zainteresowania, zamiłowanie do architektury i retoryki,
był znawcą malarstwa i historii. Późną wiosną 1819 r. zaszczycił swą obecnością
ślub księcia pszczyńskiego Henryka von Anhalt-Köthen i księżniczki Augusty
Fryderyki von Reuss. W drodze powrotnej z Pszczyny książę odwiedził Tarnowskie
Góry. Fakt jego wizyty został udokumentowany wpisem do Księgi Gości kopalni
„Fryderyk”.
|

Fryderyk Wilhelm (IV)
Hohenzollern |
Gdy wstąpił na tron wielu oczekiwało, że zostaną wprowadzone liberalne
reformy. Wbrew pozorom był zdecydowanym konserwatystą, przekonanym, że jego
władza pochodzi z łaski Bożej.
Na jego działania wpłynęła także Wiosna Ludów w 1848 r. gdy przestraszony
musiał ugiąć się przed żądaniami tłumów. Gdy tylko sytuacja uspokoiła się,
zaczął wycofywać się z najdalej idących ustępstw. Odrzucił także proponowaną
mu przez ogólnoniemiecki parlament obradujący we Frankfurcie nad Menem
koronę cesarską. W 1850 r. nadał Prusom jednak choć niechętnie -
konstytucję.
W 1858 r. wobec choroby psychicznej został odsunięty od władzy, a regentem
aż do śmierci Fryderyka Wilhelma został młodszy brat i następca Wilhelm.
|
|