Najważniejsza dzielnica miasta Tarnowskie Góry, od której pochodzi nazwa samego miasta. Najdawniejsze wzmianki pochodzą z początku XIV wieku, kiedy to właścicielem był niejaki Adam de Tarnowicz. Osada ta należała wówczas - jak większość na terenie dzisiejszych Tarnowskich Gór - do parafii w Reptach. Na początku XV wieku została utworzona osobna parafia w Starych Tarnowicach. Tamtejszy kościół św. Marcina (budowa ok. 1400r.) jest najstarszym istniejącym kościołem na terenie
całego powiatu tarnogórskiego. | |

|
W okresie powstania Tarnowskich Gór w początkach XVI wieku na polach między Tarnowicami, Sowicami i Lasowicami, właścicielem osady była rodzina Wrochemów. Ostatnimi właścicielami od 1820r. była rodzina hrabiów, potem książąt Henckel von Donnersmarck ze Świerklańca. W 1819r. hrabia Guido połączył tereny Tarnowic i Rept w jeden fideikomis dla swego młodszego syna Krafta. Rezydował on w obszernym neorenesansowym pałacu w parku na pograniczu Rept i Tarnowic. |
|

Zamek w Starych Tarnowicach
|
Po 1922r. osada znalazła się w granicach Rzeczypospolitej. W latach 70-80-tych na polach między Starymi Tarnowicami i Tarnowskimi Górami powstało osiedle „Przyjaźń” największe osiedle mieszkaniowe w mieście.
W herbie Starych Tarnowic, opartym na wizerunku pieczęci z XIX wieku widnieją narzędzia rolnicze: cep, siekiera i kosa. Oddając ten opis w barwach: srebrna (biała) kosa i siekiera o złotym drzewcu ze złotym cepem na polu błękitnym.
Opr. AKP |